Projekt: "Przyszłość".

269. Jak się tam u was żyje?

-Powiedz mi, jak się tam u was żyje? Czy w sklepach jest kiełbasa i cukier? -Jest kiełbasa i cukier. -A ser? Ser też jest? -Jest. -A telewizory? -Są telewizory. -Kolorowe? -Kolorowe i to takie cienkie, - powiedziałem, pokazując grubość palcami. -Jaja sobie ze mnie robisz?! Nie ma takich telewizorów.  -Są. -Nie ma. Nie da się zrobić.  -Da. -A gdzie kineskop?! -Jaki kineskop? -No jak tam upchnęliście kineskop? -Nie ma kineskopu. -No chuj! W balona mnie robisz!

-Hura! Jejku, jak to fajnie! Podróż na Marsa. Jak to powiedziałeś? 2020 rok. Chyba napiszę opowiadanie na ten temat. Będzie super ciekawe. 

-Oczywiście, napisz. Na pewno będzie bestselerem w twoich czasach. 

-A powiedz mi, Komunizm padł wreszcie?

Pokiwałem głową. To było nieco dziwne, bo przecież byłem sam. 

-Padł?

Chłopak był coraz bardziej poruszony. 

-Weszliśmy do NATO i do Unii Europejskiej?

-Weszliśmy, - zgodziłem się.

-O w mordę jeża, to pewnie jest teraz u nas eldorado, co?! Mamy poziom życia jak w RFN, co? 

-Nie ma już RFN, - odpowiedziałem krótko i czekałem na jego reakcję.

-Co??? Nie ma Niemiec? 

-No nie. Niemcy są. Tyle tylko, że się zjednoczyły. 

-Boże, niemożliwe! Ruscy na to pozwolili?! 

-Pozwolili.

-No właśnie. Co ze Związkiem Radzieckim? Nadal próbują narzucać innym swoje zdanie? 

-Związek Radziecki się rozpadł? 

-Ja pierdzielę! Niemożliwe! Kity wciskasz. W którym roku?! 

-Niedługo. Stanie się to już za parę lat. Zresztą, co się dziwisz. Popatrz tylko na obecną sytuację polityczną na Świecie. Te przemiany właśnie się zaczynają. To się dzieje tutaj i teraz, na twoich oczach. Obserwuj media. 

-Nie robię. To całkiem nowa technologia.

-Opowiedz, jak to działa.

-Spokojnie, młody. Najpierw musiałbyś pójść do szkoły, aby nadrobić te zaległości. Potrzeba kilku lat nauki, a i tak nie wiem, czy zrozumiałbyś wszystko.

-No to mnie nauczysz. Mamy trochę czasu, prawda? 

-To nie takie proste. 

-Jak to?

-No, myślisz, że my w tej przyszłości to jesteśmy wszyscy tacy mądrzy? Do cholery, nie mam pojęcia, jak zbudowany jest telewizor. Nie interesuje mnie to. Ważne, że działa. 

-A samochody? Można kupić u was normalnie samochód?

-Można. 

-No co ty, idziesz do sklepu po samochód?

-Dokładnie, młody. To się nazywa salon.

-Ta, akurat. Jaja se ze mnie robisz. Co to? U was jest wszystko? 

-Wszystko. Towarów jest tyle, że półki się uginają.  Mówię ci, jest wszystko, co tylko sobie wymarzysz. Wystarczy tylko wejść i kupować.

-A poziom życia? Ile zarabiacie? Macie na to pieniądze?

-Raczej mamy. No, może nie na wszystko i nie wszyscy, ale raczej mamy pieniądze. No, chyba że ktoś nie chce pracować. Poziom życia dużo lepszy niż teraz. Żyjemy w komfortowych warunkach. Tak to z twojej perspektywy można nazwać.

-Powiedz mi, co ze światem. Można jeździć za granicę?

-Można. 

-Bez paszportów?

-No, nie wszędzie, ale można.

Głęboko wciągnął powietrze do płuc. 

-Ja pierdolę, więc warto żyć, prawda?! 

-Oj warto, młody, warto.

-Kurde, tak sobie myślę, że trzeba się ostro uczyć, żeby być kimś, żeby móc w tym wszystkim uczestniczyć. 

-To właśnie chciałem ci powiedzieć, młody. Musisz się dobrze uczyć, aby dostać się na jakieś fajne studia. Rozumiesz? Będziesz miał lepszą pracę i będziesz mógł robić to, co lubisz. 

-No wiem. Wiem, po co tu jesteś. Chcesz pomóc mi zmienić moje życie.

-Z grubsza tak. Chociaż nie do końca. Taki był pierwotny cel.

-Cel? 

-Nie wszystko idzie tak, jak przewidywałem. 

-Myślisz o tym, co nas teraz spotkało? Ta afera z kierownikiem? Czy myślisz, że to idzie w złą stronę?

-Nie wiem. Na pewno nie tak, jak zakładałem na początku. Chciałem, żebyś został porządnym człowiekiem.

-A nie jestem?

-Jesteś.